شیخ عباس قمی؛ از آنچه در مفاتیح بیان کرده تا آنچه در خانواده انجام میداد
«پدرم قدردان زحمات مادرم بود و چون برایش تشت میآورد، خم میگردید و دست او را به عنوان تشکر میبوسید. وقتی مادرمان از نزد ایشان که در راهرو بستری بودند بیرون میرفت، با حالت تضرع خاصی همانطورکه رو به سوی حرم مطهر امیرمؤمنان (ع) داشتند میگفتند: یا علی! در این لحظات دست مرا بگیرید و مرا تنها نگذارید.»