کوچ و انتظار

 پرنده گفت : کوچ

درخت گفت : آه

پرنده کوچ کرد و رفت تا بهار

درخت ماند و انتظار 

تو چه ساده ای و من، چه سخت

تو پرنده ای و من، درخت

آسمان همیشه مال توست

ابر، زیر بال توست

من، ولی همیشه گیر کرده ام

، تو به موقع می رسی و من

... سالهاست دیر کرده ام


***

! خوش به حال تو که می پری

راستی چرا 

دوست قدیمی ات، درخت را 

با خودت نمی بری؟