جبهه فرهنگی راه نور

باسلام هدف ما=ترویج فرهنگ ایثار شهادت وهمگام سازی عناوین روایتگری واطلاع رسانی وجذب راویان دفاع مقدس می باشد

جبهه فرهنگی راه نور

باسلام هدف ما=ترویج فرهنگ ایثار شهادت وهمگام سازی عناوین روایتگری واطلاع رسانی وجذب راویان دفاع مقدس می باشد

جبهه فرهنگی راه نور

سخن از احساسی واحد و اعتقاد به هدفی مشترک همواره همان چیزی بوده و هست و خواهد بود که علت گردهم آمدن جمعی را فراهم می آورد. حسی مرکب از تنفر و عشق. حسی شبیه بلاتکلیفی. شبیه دودلی میان دوراهی.

و اینجاست که آن تنفر ملال آور جایش را به عشقی خنک و لذت بخش می دهد. آن سرزمین و آن مردمان در ذهنت مجسم می شوند و عاشقانه به آنها می اندیشی. کسانی که آسمان و دریا از آنان درس وسعت می آموزند و به آنان رسیدن رویای شبانگاهت می شود. و شاهد هم همان هدف مشترک.


این حس و هدف مشترک بود که جمعی را گرد هم آورد. جمعی که چراغ هدایت و کشتی نجات را تنها راه آسمانی شدن می دانند. کسانی که آن دستان یاریگر را می شناسند و در تلاش شناخت و شناساندن آنان هستند. همانها که عاشقانه چشمان سحرانگیر دلدار را دیده اند و بیستون بیستون به پای شیرین جهان جان داده اند. آری هرکس قد و قامت سرو بی همتای هستی را ببیند اختیاری برایش نمی ماند و مطیع بی چون و چرای صاحب دلش می شود. اینجا همان جایی است که در پی دیدار الف قامت دوست هستند و در این راه دست به دامان دوستان دوست شده اند. دوستانی که شهیدند، یعنی شهود کرده اند و دیده اند دلدار را. و ما باید پای درس آنان بنشینیم تا موی و روی و قد و بالا و لبخند و چشمان محبوبمان را برایمان شرح دهند. از صدایش بگویند از صوت قرآنش از ...

پس تو نیز اینچنین عشقی مقدس را داری به ما ملحق شو و عهدی دوباره ببند. که

از میان مؤمنان مردانى‏ اند که به آنچه با خدا عهد بستند صادقانه وفا کردند برخى از آنان به شهادت رسیدند و برخى از آنها در [همین] انتظارند و [هرگز عقیده خود را] تبدیل نکردند (احزاب / 23)

پس دست در دست هم هرکدام در هر جایگاه به قدر توان وظیفه ای در قبال آن برخی که به شهادت رسیده اند داریم. و ما اینجا در سنگری مجازی سعی در ادای دین به آنان را داریم. هر چند در این سنگر به روی تمام عاشقان شهادت باز است و ما همواره نیازمند توان همسنگران جبهه ی فرهنگی انقلاب اسلامی می باشیم. باشد تا دست مهربان آنان همواره بر سر دوستدارانشان سایه مهر و نوازش بیفکند.

طبقه بندی موضوعی
نویسندگان
پیوندهای روزانه

پاداشی که خدا به امام حسین داد چه بود؟

يكشنبه, ۴ مرداد ۱۳۹۴، ۰۴:۰۶ ب.ظ

546

همه آثاری که در زیارت سیدالشهدا( علیه السلام) وجود دارد، مبادله‌ ای بود که خداوند، در ازای کاری که امام حسین( علیه‌السلام) کرد، با او انجام داده است.

در ادامه بخشی از صحبتهای مرحوم آیت الله العظمی حاج آقا مجتبی تهرانی می آید:

امام صادق(علیه ‌السلام) فرمودند: اجر اولین گام و اولین قدم شخصی که از محل سکونتش خارج می‌شود و برای زیارت امام حسین علیه ‌السلام می‌رود، آمرزش گناهان اوست. (با اولین قدم آمرزیده می‌شود.) «ثُمَّ لَمْ یَزَلْ یُقَدَّسُ بِکُلِّ خُطْوَةٍ حَتَّى یَأْتِیَهُ» با هر قدمی که برمی‌ دارد، پاک می‌شود.

در ادامه روایت بالا می‌گوید: خداوند او را پاک می‌کند، تا به حائر حسینی علیه‌السلام می‌رسد. «فَإِذَا أَتَاهُ»، وقتی به آنجا رسید، «نَاجَاهُ اللَّهُ تعالی»؛ خدا با او نجوا می‌کند. خیلی دقت کنیم!… نمی گوید «نادی»؛ نمی گوید «دعا»؛ می گوید «نجوا»… «نَاجَاه» یعنی چه؟ یعنی خدا با او «تو دلی» حرف می‌ زند؛ نجوا یعنی درِگوشی حرف زدن. نفرمود «دعاه الله»، یا «ناداه الله»؛ گفت «ناجاه الله». یعنی خدا خیلی ظریف و مخفیانه با او سخن می‌گوید. «وَ قَالَ عَبْدِی سَلْنِی أُعْطِکَ»؛ بنده من! حالا که پاک و پاکیزه شدی و به اینجا آمده‌ای، از من بخواه، به تو می‌دهم… «وَ ادْعُنِی أُجِبْکَ»؛ دعا کن، جوابت را می‌ دهم! صدایم کن. «اطْلُبْ شَیْئاً أُعْطِکَ»؛ طلب کن تا عطا کنم. «سَلْنِی حَاجَةً أَقْضِهَا لَکَ»؛ حاجتت را از من بخواه، برآورده می‌ کنم. در آخر، امام صادق علیه السلام تعبیر عجیبی فرمودند: «وَ حَقٌّ عَلَى اللَّهِ أَنْ یُعْطِیَ مَا بَذَلَ». دیگر سزوار است که خدا به او عطا کند…

فرمودند: همه این آثاری که در زیارت سیدالشهداء علیه السلام وجود دارد، مبادله‌ ای بود که خداوند، در ازای کاری که امام حسین علیه‌السلام کرد، با او انجام داده است.

اما مبادله چه بود؟

امام صادق علیه ‌السلام فرمودند: خدا در عِوَضِ شهادت امام حسین علیه ‌السلام، اینها را به او داد:

اول: امامت را در ذریه‌ او قرار داد.

دوم: «وَ الشِّفَاءَ فِی تُرْبَتِهِ»؛ در خاک او شفا قرار داد. (خوردن خاک حرام است، امّا خوردن تربت حسین علیه ‌السلام مستحب است؛ چون شفابخش است.)

سوم: «وَ إِجَابَةَ الدُّعَاءِ عِنْدَ قَبْرِهِ»؛ اگر کسی در کنار قبر او هر چه دعا کند، دعایش قبول می‌شود.

چهارم: «وَ لَا تُعَدُّ أَیَّامُ زَائِرِیهِ جَائِیاً وَ رَاجِعاً» خداوند مدت رفت و برگشت کسانی را که برای زیارت مزار حسین علیه السلام می روند، جزء عمرشان حساب نمی‌ کند.

(فرض کنید در قضا و قدر الهی، برای کسی ۵۰ سال عمر مقدر بوده؛ اگر این شخص یک ماه به زیارت امام حسین علیه ‌السلام رفته باشد، این مدت را از آن پنجاه سال کم نمی‌ کنند و جزء عمر او نیست.)

این آثار به خاطر «از همه چیز گذشتگی» اوست که در راه خدا از همه ی مال و فرزندان و جان و خانه و… همه چیزش گذشت. لذا در روز عرفه، وقتی خداوند می‌خواهد به بندگان نظر رحمت کند و به دعای بندگان جواب دهد، اوّل به زوار امام حسین علیه ‌السلام نظر می‌ کند، بعد به حاجی‌ های واقف در عرفات که به تعبیر پیغمبر اکرم صلّی ‌الله ‌علیه ‌و آله ‌و سلّم میهمانان خود خدایند! حسین علیه السلام از همه چیزش برای خدا گذشت؛ خدا هم برای او …

اللهم ارزقنا زیارت قبر الحسین فی الدنیا و شفاعت الحسین فی الآخره.
منبع:مهر-فرهنگ نیوز
موافقین ۰ مخالفین ۰ ۹۴/۰۵/۰۴
مجید

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی