هر شب با قرآن اگر به دنبال درمان دردهایتان هستید حتماً بخوانید!

 

آیه 57 سوره یونس 

یَا أَیُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءَتْکُمْ مَوْعِظَةٌ مِنْ رَبِّکُمْ وَشِفَاءٌ لِمَا فِی الصُّدُورِ وَهُدًی وَرَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِینَ
ای مردم، برای شما از جانب پروردگارتان موعظه‌ای آمد و شفایی برای آن بیماریی که در دل دارید و راهنمایی و رحمتی برای مؤمنان.

* «موعظه»، بازداشتنِ آمیخته با هشدار و انذار است.(مفردات راغب)
* «شِفاء لما فی الصدور» یعنی مایه‌ی پاکی روح وقلب از آفات روحی است. زیرا امراض روحی سخت تر از امراض جسمی است و هنر قرآن نیز در همین شفابخشی به امراض روحی است.
* پیامبر اکرم صلّی اللّه علیه و آله فرمود: «اذا التبسَتْ علیکم الفِتن کاللّیل المُظلم فعلیکم بالقرآن فانّه شافع مشفّع ...» در هجوم فتنه های تیره و وحشتناک، به قرآن پناه برید که هم موعظه است، هم شفا، هم نور و هم رحمت.(بحار، ج 92، ص 17)
* امام صادق علیه السّلام فرمود: «شفاء لما فی الصدور من الامراض الخواطر و مشبّهات الامور» قرآن، برای تمام امراض روحی و شبهات و افکار شفاست.(تفسیر نورالثقلین)
* گویا آیه اشاره به مراحل چهارگانه‌ی تربیت و تکامل دارد، یعنی:
الف: مرحله‌ی موعظه، نسبت به کارهای ظاهری. (موعظة من ربّکم)
ب: مرحله‌ی پاکسازی روح از رذایل. (شفاء لما فی الصدور)
ج: مرحله‌ی راهیابی به سوی مقصود. (هدیً)
د: مرحله‌ی دریافت رحمت الهی. (رحمة للمؤمنین)
* نزول کتاب که شامل موعظه و شفابخشی و هدایت و رحمت باشد، از شئون ربوبیّت الهی است. (من ربّکم)
* قرآن، شفای هر دردی است. درمان دردها را باید از مکتب قرآن گرفت، نه مکاتب شرق و غرب. (شفاء لما فی الصدور)
* قرآن برای همه‌ی مردم موعظه است، ولی تنها گروه حقّپذیر، مشمول هدایت و رحمت الهی می شوند. (یا ایّها الناس ... هدیً ورحمةً للمؤ منین)