جبهه فرهنگی راه نور

باسلام هدف ما=ترویج فرهنگ ایثار شهادت وهمگام سازی عناوین روایتگری واطلاع رسانی وجذب راویان دفاع مقدس می باشد

جبهه فرهنگی راه نور

باسلام هدف ما=ترویج فرهنگ ایثار شهادت وهمگام سازی عناوین روایتگری واطلاع رسانی وجذب راویان دفاع مقدس می باشد

جبهه فرهنگی راه نور

سخن از احساسی واحد و اعتقاد به هدفی مشترک همواره همان چیزی بوده و هست و خواهد بود که علت گردهم آمدن جمعی را فراهم می آورد. حسی مرکب از تنفر و عشق. حسی شبیه بلاتکلیفی. شبیه دودلی میان دوراهی.

و اینجاست که آن تنفر ملال آور جایش را به عشقی خنک و لذت بخش می دهد. آن سرزمین و آن مردمان در ذهنت مجسم می شوند و عاشقانه به آنها می اندیشی. کسانی که آسمان و دریا از آنان درس وسعت می آموزند و به آنان رسیدن رویای شبانگاهت می شود. و شاهد هم همان هدف مشترک.


این حس و هدف مشترک بود که جمعی را گرد هم آورد. جمعی که چراغ هدایت و کشتی نجات را تنها راه آسمانی شدن می دانند. کسانی که آن دستان یاریگر را می شناسند و در تلاش شناخت و شناساندن آنان هستند. همانها که عاشقانه چشمان سحرانگیر دلدار را دیده اند و بیستون بیستون به پای شیرین جهان جان داده اند. آری هرکس قد و قامت سرو بی همتای هستی را ببیند اختیاری برایش نمی ماند و مطیع بی چون و چرای صاحب دلش می شود. اینجا همان جایی است که در پی دیدار الف قامت دوست هستند و در این راه دست به دامان دوستان دوست شده اند. دوستانی که شهیدند، یعنی شهود کرده اند و دیده اند دلدار را. و ما باید پای درس آنان بنشینیم تا موی و روی و قد و بالا و لبخند و چشمان محبوبمان را برایمان شرح دهند. از صدایش بگویند از صوت قرآنش از ...

پس تو نیز اینچنین عشقی مقدس را داری به ما ملحق شو و عهدی دوباره ببند. که

از میان مؤمنان مردانى‏ اند که به آنچه با خدا عهد بستند صادقانه وفا کردند برخى از آنان به شهادت رسیدند و برخى از آنها در [همین] انتظارند و [هرگز عقیده خود را] تبدیل نکردند (احزاب / 23)

پس دست در دست هم هرکدام در هر جایگاه به قدر توان وظیفه ای در قبال آن برخی که به شهادت رسیده اند داریم. و ما اینجا در سنگری مجازی سعی در ادای دین به آنان را داریم. هر چند در این سنگر به روی تمام عاشقان شهادت باز است و ما همواره نیازمند توان همسنگران جبهه ی فرهنگی انقلاب اسلامی می باشیم. باشد تا دست مهربان آنان همواره بر سر دوستدارانشان سایه مهر و نوازش بیفکند.

طبقه بندی موضوعی
نویسندگان
پیوندهای روزانه

نیازهای اولیه

يكشنبه, ۲۱ تیر ۱۳۹۴، ۱۲:۱۳ ب.ظ

نیازهای اولیه

 واقعا تلخه وقتی که می بینم ما ایرانیها چقدر توی نیازهای اولیه زندگیمون گیر کردیم! ببینین دوستان ! تویه کشور ما از وقتی که پا تویه دبستان میذاری تا دانشگاه (البته اگه بتونی غوله کنکورو ضربه فنی کنی!) دغدغه اصلیت هنوز توی نیازهای اولیه زندگی جا مونده! وقتی که بچه هستی میخوای ببینی تا کی پیش میاد که پدر و ومادرت تورو ببرن فلان جا و یا فلان چیزو برات بخرن! بزرگتر که می شی البته علایق و خواسته هات هم بزرگتر میشن و برآورده کردنشون هم سخت تر و پر هزینه تر! باید بیشتر به درس و مشقت برسی پس سعی کن چیزی نخوای!! هی بی خیال حالا بمونه تا بعد ، یه دفه میبینی که بابا دیگه خودتم آدم بزرگ شدی ! ولی در واقع همون آدم کوچیک هستی فقط سنت بالا رفته! حالا مامان بابا ازت میخوان که یکیو معرفی کنی یا شایدم زحمت اینو خودشون بکشن ! برای چی ؟ خوب برای ازدواج دیگه! اینجاست که باید نقش فردی رو بازی کنی که قراره تا نیازهای یه فرد دیگرو تامین و برآورده کنه! البته اولش "یه فرد دیگه" چون بعدا بچه ها هم از راه میرسن! (اگه مشکله نازایی و اینجور چیزا وجود نداشته باشه!) خوب حالا به خودت پشت آینه نگاه کن! بله درست حدس زدی! تصویر فردی رو میبینی که قراره دیگری رو خوشبخت کنه! اونم چه کسی؟ کسی که خودش هنوز مزه خوشبختی رو نکشیده!! ازتون می پرسم : آیا کسی که مزه خوشبختی رو خوب نچشیده آیا میتونه افراد دیگری رو خوشبخت بکنه؟ این حرفارو ول کن داری سرو سامون میگیری! بابا فلانی دخترش عروس شد الانم یه بچه داره  یا فلانی پسرش دوماد شده ! مامن بابات دوس ندارن که تو عقب بیفتی! ملاکشون واسه ازدواجه تو ممکنه این باشه که چون فلانی(دوست-برادر خواهرو...) ازدواج کردن ، تو چرا رو زمین بمونی؟!؟ بله بیا جلو! ....... کم کم به خودت میای  می بینی که ازدواج کردی و بچه هم داری! همیشه آرزوهات اینه که خونه بزرگتر ، ماشین مدل بالاتر، پولای بیشتری داشته باشه و همش فکر ما ایرانیها تو این چیزهاست! اجازه نداریم که به چیزای بهتری فکر کنیم ! چرا چونکه نمیتونیم بهشون فکر کنیم! همش موضوعات پیش پا افتاده مثل ارتباط با جنس مخالف و دارایی های مالی هستند که برای ما مهمن ! اینکه چیکار کنیم و به چه تخصص و هدفی برسیم هم متا˝ثر از اینه! دنیا و ملل متمدن رفتن و پیشرفت کردن ولی ما هنوز اندر خم یه کوچه ایم ! ماشین گرونم ، خونه بزرگم ، سود بیشترم! بیشتر آرزوهای ما ایرانیها در طول عمرمون تو این چیزا خلاصه میشه! عمر گرانبهامونو صرف رسیدن به این چیزا میکنیم. کافیه تو محیطی که درس می خونیم یا کار میکنیم ، یه خانومی کمی روسریش کنار بره یا آستینش کمی بالاتر بره! دیگه هدف بی هدف می ریم تو نخش! چرا؟ چون از اول ندیدیم! برامون تازگی داره!!همین موضوع کافیه تا تویه برنامه کاری و یا تحصیلیمون اثر بذاره اونم اثر منفی و بازدارنده! از بچگی هی توسرمون خورده با تهدید و تنبیه! ارضاء نشده و تا ارضاء هم نشه همینجوری باقیست! موندیم تو اینا و تا زمانی که از اینا عبور نکنیم و یکبار برای همیشه حلشون نکنیم ، تا ابد وضعمون بدتر میشه که بهتر نمیشه!اگه می بینیم که ملل پیشرفته تونستن به زندگی پرآسایش برسن ، دلیللش اینه که یکبار برای همیشه از دست این مسائل راحت شدن!  بچه تو این کشورها از زمونیکه میاد دبستان با جنس مخالف و در کنار جنس مخالف بزرگ میشه!وقتی که به سطوح بالاتر رفت دیگه با چنین مسئله ای مشکل نداره و براش حل شده هست! اونموقعه که میچسبه به هدفش! ولی جوونه ما چی؟هیچی! یه عمر به دنبال نیازهای اولیه ، تازه اگه اونم بتونی برسی و بعدشم مرگ! نیروی مغزی که باید صرف پیشرفت و آبادانی مملکت و هموطناش بشه ببین صرف چه چیزهایی میشه؟! خونه و ماشین و دیگر تفریح ها حق اولیه هر انسانی هست ! نه اینکه ازش دریغ بشه تا یک عمر فکرشو ضایع بکنه! و به دنبالش بدوئه! پس وظیفه انسان برای پیشرفت و بالندگی به کجا رفت؟امیدوارم روزی برسه تا ما بتونیم از این منجلاب نیازهای اولیه بیرون بیایم و فکر و دلمونو با هم به سوی آینده درخشان و اهداف عالیه زندگی نشونه بریم!

موافقین ۰ مخالفین ۰ ۹۴/۰۴/۲۱
مجید

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی