موشک “اسراییل‌زن” سپاه
تحلیلی بر موشک شهاب ۳ که از سال ۲۰۰۲ تاکنون به طور رسمی ساخته می‌شود.
به گزارش فتن، این موشک یک موشک میان برد بالستیک است که در ابتدای آزمایش‌ها، ۱۳۰۰ کیلومتر برد داشت که با تلاش مهندسان ایرانی بهینه شد و برد آن به ۲۱۰۰ کیلومتر رسید.
آزمایش‌های این موشک از سال ۱۳۷۷ تا ۱۳۸۲ ادامه داشت و سرانجام در تیرماه سال ۱۳۸۲ رسماً به آمار موشکهای ایرانی افزوده شد. این موشک از سوخت مایع برای تهیه نیروی پیشران استفاده می‌کند.
این موشک برای نخستین بار در میدان آزادی و در هفته دفاع مقدس سال ۱۳۷۷ به نمایش همگان درآمد.
وزن این موشک ۱۶ تن و قطر آن ۱٫۳ متر و طول این موشک در حدود ۱۶متر می‌باشد. وزن خشک این موشک ۲۱۸۰کیلوگرم است قادر به حمل یک کلاهک ۷۶۰ تا ۱۰۰۰ کیلوگرمی می‌باشد.
این موشکها ۱۷ متر طول دارند و قادرند کلاهکی به وزن ۱۰۰۰ کیلوگرم را تا مسافت ۱۳۰۰ تا ۱۵۰۰ کیلومتر حمل کنند. در نمونه جدید که در رزمایش پیامبر اعظم در سال ۱۳۸۷ آزمایش شد، برد این موشک به ۲۰۰۰ کیلومتر ارتقاء یافته‌است.
موتور موشک شهاب۳، ۲۶۷۶۰کیلوگرم نیروی رانش تولید می‌کند که برای طی مسافت ۲۰۰۰ کیلومتر کافی است. اگر بخواهند برد آن بیشتر شود، از کلاهک‌های کم وزن‌تر استفاده می‌کنند و به همین دلیل، وزن کلاهک‌های از ۷۶۰ تا ۱۱۵۸کیلوگرم متفاوت است.
خانواده «شهاب» را باید نامدارترین نسل موشکهای ایرانی بنامیم که در 3 رنج شهاب1،2 و3 تولید شدند، در واقع جمهوری اسلامی ایران در اولین گامهای خود برای تولید موشک در داخل، شهاب 1 را با بُرد 300 کیلومتر از روی موشک اسکادB ساخت و حدود 2 سال بعد، موشک شهاب 2 با بُرد 500 کیلومتر ساخته شد.
بعد از آن بود که با الگوبرداری از روی موشک اسکاد C، اولین موشک جمهوری اسلامی ایران با هدف اصابت به سرزمین‌های اشغالی با نام «شهاب 3» تولید شد.
این موشک بُردی در حدود 1150 کیلومتر داشت که برای اصابت به سرزمین‌های اشغالی می‌بایست از مرزهای غربی کشور نظیر گیلانغرب شلیک می‌شد.
پس از آزمایش موشک شهاب 3 در سال 1377 و اعلام مشخصات آن از جمله بُرد، نگاه دشمنان به توانایی موشکی ایران تغییر کرد زیرا ارائه نمونه‌های جدیدتر، دوربُردتر و دقیق‌تر از خانواده موشکهای شهاب نشان دهنده رسیدن ایران به سطوح بالای فناوری موشکی بود که نوید محصولات مخوف‌تری را در آینده می‌داد.
نمونه‌های مختلفی از شهاب3 تولید و به خدمت نیروهای مسلح کشور درآمد که از نظر بُرد و زیرسامانه‌ها ارتقاء یافته‌اند اما همگی یک مرحله‌ای سوخت مایع بوده و از سامانه هدایت اینرسیایی برخوردارند.
از جمله می‌توان به نمونه پیشرفته‌تر شهاب 3 با نام «قدر» با قابلیت بهره‌گیری از کلاهک‌های Multi War Head (بارانی)، تولید و تحویل رده های عملیاتی گردیده که قابلیت هدف‌گیری تا بُرد 2هزار کیلومتر را دارند.
موشک “حیتس 3″ می تواند موشک های “شهاب 3″ ایران را هدف قرار دهد!
تلویزیون رژیم صهیونیستی حدود دو سال پیش مدعی شد که موشک “حیتس 3″ می تواند موشک های شهاب 3 ایران را هدف قرار دهد و گنبد آهنین نیز برای مقابله با موشکهایی در نظر گرفته شده است که حماس شلیک می کند.
یک روز پس از آزمایش ناکام موشک حیتس برای مقابله با موشک های شهاب ایرانی، یک کارشناس نظامی اسرائیلی به نام یوسی میلمان در روزنامه معاریو تلاش مسئولان امنیتی اسرائیل برای موفقیت آمیز جلوه دادن این آزمایش را به مثابه عمل جراحی موفقیی که منجر به مرگ بیمار شد، دانست.
میلمان در مقاله خود تحت عنوان «یک آزمایش و سوال»، محور آن را روی آزمایش موشک حیتس متمرکز کرده و بدون اعتراف مستقیم به شکست آن نوشت: می توان شکست این آزمایش را نیز به فال نیک گرفت، اما همه چیز به اینجا ختم نمی شود بلکه هدف از این آزمایش ارسال پیام بازدارندگی به طرف مقابل بود که این نیز تحقق نیافت.
میزان
.
