مفهوم روابط دختر و پسر
مفهومی که از روابط دختر و پسر در این نوشتار مورد نظر است، ویژگی‌ها و مؤلفه‌های زیر را دارد.
الف- در روابط دختر و پسر، نفس ارتباط موضوعیت دارد. الگوی ارتباط برای ارتباط، تفاوت این نوع از رابطه را با رابطه‌های دیگری که در اجتماع میان افراد دو جنس زن و مرد صورت می‌گیرد، روشن می‌کند. در روابط نوع دوم، هدف از ارتباط امر دیگری مانند خرید و فروش، طبابت و یا تعلیم و تعلم است. در نتیجه توصیه به اینکه چنین روابطی باید در حد ضرورت باشد، معقول است، زیرا با برآورده شدن هدف، موضوع رابطه خود به خود منتفی خواهد بود. اما رابطه‌ای که نفس رابطه موضوعیت دارد، توصیه به اکتفا در حد ضرورت بی‌معناست.
ب- در این نوع از روابط، جنسیت طرف مقابل موضوعیت دارد. اگر چه در دوستی‌های رایج میان پسران و یا دختران، نفس رابطه موضوعیت دارد، ولی در این روابط، جنسیت طرف رابطه، مورد توجه قرار نمی‌گیرد.
ج- در این روابط، طیف وسیعی از عاطفه و احساس و در پاره‌ای موارد، رفتارهای جنسی در اشکال و مراتب گوناگون آن مبادله می‌شود.
نکته دیگر اینکه غالباً چنین برداشت می‌شود که منظور از دختر و پسر در این بحث، افراد غیرمتأهل و بالغ و از هر دو جنس می‌باشند. نهاد متولی امور جوانان این روابط را میان افراد 15 تا 29 سال تصویر می‌کند. ظاهراً قید همچنان باقی است. اما به نظر می‌رسد اگر جوانی را مقوله‌ای اجتماعی بدانیم که در هر دوره با کنش‌های مشخصی تعریف می‌شود، می‌توانیم با مبنا قرار دادن سه مؤلفه فوق، طیف وسیع‌تری از افراد جامعه ایرانی را درگیر موضوع «روابط دختر و پسر یا زن و مرد» بدانیم. بر این اساس، برخی ارتباطات رایج میان افراد متأهل که ویژگی‌های روابط دختر و پسر در میان افراد مجرد را دارند، از مصادیق روابط دختر و پسر محسوب می‌شوند.
حوراء :: دی 1387- شماره 28
