قیامی که مظلوم مانده است (بخش اول)

(بسم الله الرحمن الرحیم)

«فردریک ویری» کارشناس و تحلیلگر موسسه کارنگی آمریکا در تحلیلی بر این باور است تصمیم آمریکا بر ادامه فروش تسلیحات به بحرین بیانگر حجم نگرانی‌های واشنگتن از سرنوشت و آینده خانواده حاکم بر این شیخ‌نشین است.

با وجود تمامی تلاش های  داخلی وبین المللی صورت گرفته توسط مردم بحرین وسازمان های بین‌المللی، حکم شیخ علی سلمان رهبر برجسته و دبیر کل جمعیت اسلامی وفاق بحرین صادر شد حکمی که حتی وساطت شخصیت‌های برجسته مذهبی دیپلمات های‌غربی، سازمان عفو بین الملل  و حتی ابراز نگرانی دبیر کل سازمان ملل متحد نیز مانع از اعلام آن نشد.

مدت کوتاهی قبل از آن نیز دادگاهی در منامه  56 شهروند این کشور را صرفا به دلیل مبارزه مسالمت آمیز برای احقاق حقوق اکثریت این کشور به زندان و سلب تابعیت محکوم کرد در حالیکه شماری از آنها به حبس ابد محکوم شدند احکامی  که یاد آورد اقدامات رژیم سرنگون شده صدام حسین  علیه شهروندانش در دهه های هشتاد ونود از قرن گذشته میلادی می باشد.

این در حالی است که بازداشت ومحاکمه شماری از رهبران جریان آزادیخواه این کشور نیز ادامه داشته واحتمالا در این چارچوب قرار بگیرند.

در سایه ناکامی قیام های عربی که  در مصر شکست سختی را متحمل شد و در لیبی منجر به فروپاشی کشور گردید پویایی  آن در بحرین از یک سو و استواری‌اش در قالب مسالمت آمیز بودن بسیاری از کارشناسان را به شگفتی واداشته است.

به اعتقاد کارشناسان گرچه ظاهرا خانواده آل خلیفه موفق شد با فشار وجنایت مستمر  از طوفان بیداری مردم بحرین جان سالم به درببرد اما باتوجه به ادامه بقای پتانسیل تغییر در ساختار جامعه بحرین نگرانی‌های این خانواده و به تبع آن جنایات آنها نیز علیه این قیام روز به روز دامنه بیشتری به خود می گیرند.

همین مسئله شاید یکی از دلایل ادامه در پیش گرفتن رویکرد جنایتکارانه علیه مردم  این کشور محسوب شود.

«فردریک ویری» کارشناس وتحلیلگر موسسه کارنگی آمریکا در تحلیلی بر این باور است که تصمیم آمریکا بر ادامه فروش تسلیحات به بحرین بیانگر حجم نگرانی های واشنگتن  از سرنوشت و آینده خانواده حاکم بر این شیخ نشین می‌باشد.

به ویژه که کارشناسان عرب بر  این باورند شیخ نشین های جنوب خلیج فارس همچون سنگ های دومینوی هستند که در کنار هم قرار گرفته و سقوط هر یک از آنها منجر به سقوط بقیه خواهد گردید.

کمیته آمریکایی آزادی های دینی در جهان در گزارش سالانه خود  که در  30 آوریل گذشته منتشر شد تاکید نمود مسلمانان شیعه در بحرین همچنان در معرض دستگیری وبازداشت های بی‌دلیل قرار  می گیرند  وبا وجود آنکه بین 60 تا 65 درصد از جمعیت بحرین (بر اساس آمار این کمیته) را شیعیان تشکیل می دهند اما همچنان هیچ شیعه ای در بحرین اجازه رسیدن به مناصب عالیه نظامی وانتظامی را ندارند.

سازمان های مختلف بین المللی نیز بارها  با صدور بیانیه  و گزارش از جامعه جهانی خواستند، توصیه های شورای حقوق بشر را در مورد احقاق حقوق مردم بحرین که با استناد به گزارش  کمیته حقیقت یاب مذکور صادر شده بود، اجرایی کنند.

کمیته بحرینی حقیقت یاب  که اتفاقا در سال 2012 به دستور حمد پادشاه این کشور تشکیل شده بود  نیروهای امنیتی را به استفاده مفرط از زور وسرکوب انتفاضه مردم این کشور متهم کرد مسئله ای که در زمان خود جنجال گسترده ای را هم به همراه داشت گرچه وقعی به آن  داده نشد.

به اعتراف مسئولان شبه دولتی بحرینی از زمان آغاز قیام مردم بحرین نه تنها فعالان سیاسی و مردان و جوانان بلکه حتی زنان و کودکان نیز از جنایات آل خلیفه  در امان نماندند.

به گفته یکی از  فعالان بحرینی مدافع حقوق بشر به دلیل گستردگی شمار قربانیان و روش های جنایتکارانه لیست کردن آنها مستلزم زمان بسیار زیادی  می‌باشد.

15 آوریل گذشته نیز سازمان عفو بین الملل گزارش مشروح خود را در رابطه با وضعیت حقوق بشر در بحرین منتشر کرد.

این سازمان بین المللی در گزارش خود تاکید می کند دولت بحرین نه تنها گامی در راه پاسخ دادن به درخواست های معترضین برنداشته بلکه در سال 2014 بر دامنه اقدامات سرکوبگرانه اش افزوده است.

این در حالی است که یک مرکز  مدافع حقوق بشر در حوزه جنوبی خلیج فارس در گزارشی که 8 مه 2015 منتشر نمود پرده از جنایاتی که در زندان های بحرین به ویژه زندان « جو» رخ می دهد برداشت.

هیومن رایتس واچ هم با تایید این مسئله از مسئولین بحرینی اجازه انجام تحقیق مستقل و آزادانه در مورد اقدامات سرکوبگرانه ، شکنجه و نقض های مختلف علیه زندانیان این زندان را خواستار شد.

هفته نامه«گلف افرس» هم در گزارشی در این رابطه خبر داد 10 مارس گذشته تمامی زندانیان موجود در این زندان تحت شکنجه های دسته جمعی قرار گرفته ونیروهای امنیتی از گلوله های خوشه‌ای (شوزن) علیه این زندانیان  استفاده کرده است.

در میان این گستردگی جنایات آنهم در کشور کم جمعیتی همچون بحرین این پرسش بسیار  مهم وقابل تامل مطرح می شود که در سایه این همه جنایت روز افزون جریان های مخالف  چه نوع واکنشی را از خود نشان خواهند داد؟

در بخش بعدی به این مسئله خواهیم پرداخت.