قایق های پرنده ایران از گزینه‌های مناسب نبرد علیه دشمن
(بسم الله الرحمن الرحیم)
وبگاه سوئیسی «آفیزیر» در گزارشی پیرامون ساخت جت‌های پرنده دریایی جدید ایران که با بهره‌گیری از اثر متقابل سطح با فاصله کمی از سطح آب و با سرعت بالا به پرواز درمی‌آیند و روی بالشتکی از هوا بر فراز آب می‌خزند، نوشت: تصاویر ماهواره‌ای مبین این هستند که بخش صنایع ساحلی،دریایی ایران جت‌های پرنده جدید دریایی را ساخته است.
بر اساس این گزارش، تصاویر دریافتی از ماهواره «دیجیتال گلوب» که در اکتبر 2014 گرفته شده‌اند نشان می‌دهد ایران قایق پرنده جدیدی را بعد از نمونه «باور _ 2» که در سال 2010 ساخته شد، تولید کرده است. همچنین بر اساس تصاویر دریافتی ماهواره در ماه نوامبر، تعدادی از جت‌های پرنده جدید ایران در کارخانه‌ای کشتی سازی ایران در خلیج فارس (ISOICO) پهلو گرفته و احتمالا هنوز عملیاتی نشده‌اند.
هنوز هیچ منبع ایرانی درباره قایق پرنده جدید ایران صحبتی نکرده است اما با استناد بر عکس‌های ارسالی ماهواره این جت پرنده جدید 18 متر طول داشته و طول بالاهایش نیز 17 متر هستند. این در حالی است که نمونه «باور _ 2 » به طول تقریبی 8 متر و بال‌هایش نیز 6.5 متر بودند.
در ادامه این گزارش آمده است: پرنده جدید دریایی ایران بر خلاف نمونه قبلی دارای 2 موتور است. در نمونه باور _ 2 دوربین‌های تجسسی و مسلسل تعبیه شده اما نمونه مشاهده شده فعلی مجهز به سلاح نبوده است.
این وبگاه در ادامه نوشت: ایران دارای چندین جزیره است که برای محافظتشان نیاز به ساخت و استفاده از جت‌های پرنده دریایی که بهترین گزینه موجود در این مسیر است، دارد.
از سویی دیگر گفته می‌شود که پرنده‌های باور _ 2 ایران هم اینک در تنگه راهبردی هرمز مستقر شده‌اند. ایران در سال 2006 مدعی شده بود که این جت‌های پرنده قادر به شناسایی از سوی ناوها یا رادارهای هوایی نبوده و حتی قابلیت شلیک موشک را نیز دارند.
وبگاه سوئیسی با ذکر این جمله که ایران بعضی مواقع درباره توان نظامی خود اغراق می کند، نوشت: این وسیله جدید نظامی ایران هماهنگ با نظریه رزمی این کشور یعنی حمله انبوه و متراکم در تنگه هرمز علیه دشمن است، می‌باشد. ایران از جت‌های پرنده خود (همراه با قایق‌های تندرو) در تنگه هرمز و در صورت تحریک شدن از سوی بیگانگان استفاده می‌کند.
در انتهای این گزارش آمده است: آخرین دستاورد جدید ایران که احتمالا موارد مشابه دیگری را نیز به همراه خواهد داشت، نمایانگر نقطه عطف دیگر این کشور در مسیر خودکفایی برای ساخت و تولید تجهیزات نظامی بعد از نبرد با دولت وقت عراق (8 سال نبرد تحمیلی) است.
