عید فطر فرصتی که نباید از دست داد !
عید فطر فرصتی که نباید از دست داد !
بندگانی که یک ماه به عبادت پروردگارشان مشغول بوده اند در این عید مبارک و بزرگ از هدایای الهی بهره مند می شوند همانگونه که در روز قیامت و پس از اتمام حسابرسی هایشان بسوی بهشت جاودان پروردگارشان رهسپار می گردند .
زندگی کوتاه دنیوی فرصتی است بی بازگشت به منظور توشه اندوزی برای دیار باقی. بهره گیری از نعمت وجود و تلاش به جهت بهره مندی هر چه بیشتر از زمان و فرصت ها به منظور حرکت در مسیر عبودیت پروردگار دغدغه ی افرادی است که خواهان زندگی ای پاک و سالم اند. آنانکه به فرموده ی امیرالمومنین علی(علیه السلام) دنیا را بسان مزرعه ای دانسته اند که هر چه در آن کشت نمایند روزی درو خواهند کرد.
از اینرو تا به هر اندازه کشت هایشان بیشتر باشد فردا روز، محصولی پر بارتر خواهند داشت. از آنجاست که ایشان پیشتازان و سبقت گیرندگان در انجام امور نیک اند. توجه به جهان ابدی از یک سو و گذرا بودن دنیای فانی از سویی دیگر سبب می گردد تا هیچگاه سعی و کوشش در انجام نیکی ها از میان نرود. هر چه باور افراد به زندگی پس از مرگ بیشتر باشد و کمتر دچار غفلت از آن شوند تلاششان افزون تر می شود. خواه ناخواه تمامی افراد روزی حاصل اندوخته های حیات مادیشان را دریافت خواهند کرد.
روزی پر از سرور و شادی برای آنانکه با دستانی پر آمده اند و سرشار از اندوه و حسرت برای آنانکه باورش نداشته اند. آن روز فرصت عمل از بین می رود و تنها موعد حسابرسی است. آنانکه وقوع چنین روزی را باور نداشتند در تمنای بازگشت به دنیا و انجام عمل نیک خطاب به پروردگار خویش فریاد بر می آورند که « رَبَّنا أَخْرِجْنا نَعْمَلْ صالِحاً غَیْرَ الَّذی کُنَّا نَعْمَلُ أَ وَ لَمْ نُعَمِّرْکُمْ ما یَتَذَکَّرُ فیهِ مَنْ تَذَکَّرَ وَ جاءَکُمُ النَّذیرُ فَذُوقُوا فَما لِلظَّالِمینَ مِنْ نَصیر» (سوره فاطر، آیه 37) ؛ «پروردگارا، ما را بیرون بیاور، تا غیر از آنچه مىکردیم، کار شایسته کنیم.» مگر شما را [آن قدر] عمر دراز ندادیم که هر کس که باید در آن عبرت گیرد، عبرت مىگرفت و [آیا] براى شما هشدار دهنده نیامد؟ پس بچشید که براى ستمگران یاورى نیست. » اما عذرشان پذیرفته نیست و مهلتشان به سر رسیده است بدین جهت دچار افسوسی بی پایان و اندوهی بی منتها می گردند. اما این حال تنها مختص روز قیامت و صحرای محشر نیست.
فرصتی که از سر آغاز تا سرانجامش بیشترین همسانی را با روز قیامت داراست و این فرصت نیست مگر موعد عید مهمانان خدا. ماه مهمانی خدا ماهی سرشار از خیر و رحمت است.
ماهی که روزها و لحظه هایش زمان گشایش درهای رحمت خداوند بسوی زمینیان است و عمل نیک در اوقاتش پاداشی چندین برابر داراست. ایام و لحظاتی خاص، که متمایز از تمامی اوقات سال است و به جهت همین تمایزش فرصتی است که از دست دادنش اندوه آفرین است.
اما آنان که به برکت بهره مندی از راهنمایی های معصومین (علیهم السلام) در مراقبت از ایام این ماه توجهی ویژه داشته اند و از اوقات آن استفاده ی حداکثری نموده اند در پایان این ماه پر نور پاداش اعمالشان را دریافت می کنند و آنانکه فرصت های ویژه ی این ماه را از دست داده اند در آن روز زیان می بینند.
آن هنگام که مومنین از خانه هایشان به سوی مصلی در حرکتند تا در کنار یکدیگر مسرور از توفیقات حاصله در این ماه به سپاس پروردگارشان بپردازند از چنان شکوه و عظمتی برخوردار است که یاد آور خروج از قبرها در هنگامه ی رستاخیز است چنانکه امیر المومنین(علیه السلام) می فرمایند: « ... هُوَ أَشْبَهُ بِیَوْمِ قِیَامِکُمْ فَاذْکُرُوا بِخُرُوجِکُمْ مِنْ مَنَازِلِکُمْ إِلَى مُصَلَّاکُمْ خُرُوجَکُمْ مِن الْأَجْدَاثِ إِلَى رَبِّکُم » (مجموعه ورام، ورام بن ابی فارس، مسعود بن عیسی، ج2، ص 157) ؛ (عید فطر) شبیه ترین روز به روز قیامت است وقتی از منازلتان (برای خواندن نماز) بسوی مصلی هایتان خارج می شوید بیاد آورید زمانی را که از گورها به سوی خدای خود خواهید رفت ».
