عبور_از_سیم_خاردار_نفس #قسمت5
عبورازسیم خاردارنفس (۵)
*﷽
#عبور_از_سیم_خاردار_نفس #قسمت5 به خودم جرات دادم و به طرفش رفتم وگفتم: ـ ببخشید یه سوالی داشتم. سرش را بالا آوردو بلند شد، یه قدم به طرفم امد و گفت: ـ بله! جزوه ام را در آوردم و علامت ها را نشانش دادم و گفتم: ـ اینارو شما کشیدید؟ نگاهی به جزوه انداخت و با تعجب گفت: ـ آخ ببخشید، آره فکر کنم. من چرا روی جزوه شما علامت گذاشتم، اصلا حواسم نبود معذرت می خوام، آخه من عادت دارم موقع مطالعه مدام یه مداد دستم می گیرم و مطالب رو خط و نشانه می زارم، صورتش کمی سرخ شد و سرش رو انداخت پایین و ادامه داد: ـ اشتباهی فکر کردم جزوه‌ی خودمه، بدین پاکش کنم براتون…! دستش را دراز کرد که جزوه را بگیرد، ولی من جزوه راعقب کشیدم و برای این که بیشتر از این خجالتش ندهم گفتم: ـ نه اشکالی نداره، گفتم شاید اینا نمونه سوالی چیزیه که علامت گذاشتید، گفتم از خودتون بپرسم بهتره. سرش را بلند کرد و زل زد به جزوه. ـ مهم که هستند، کلا من مطالب مهم رو خط می کشم، تا بیشتر بخونم. لبخند پیروز مندانه ایی زدم و با اجازه ایی گفتم و برگشتم، از پشت سرم صدای نفسش را شنیدم که خیلی محکم بیرون داد، معلوم بود کلافه شده. من هم خوشحال از این که توانسته بودم حالش را کمی بگیرم به طرف صندلیم راه افتادم. جوری برخورد می کند من که با دخترها راحت حرف می زنم، حرف زدن با او سختم می شود. ردیف یکی مانده به آخر نشسته بود، کیفم را برداشتم و رفتم صندلی آخر که درست پشت سرش بود نشستم، کمی پرویی بود، من آدم پرویی نبودم ولی دلم می خواست بیشتر رفتارش را زیر نظر داشته باشم. نمی دانم چرا رفتارهایش برایم عجیب وجالب بود،اونقدر حجب و حیا داشت که آدم باورش نمی شد، فکر می کردم نسل این جور دخترا منقرض شده است. وقتی از کنارش رد شدم تاردیف پشتش بشینم باتعجب نگاهم کرد،ومن دقیقا صندلی پشت سرش نشستم،سرش را زیر گوش دوستش بردکه اوهم یک دختر محجبه ولی مانتویی بود، چیزی گفت، بعد چند ثانیه بلند شدند و جاهایشان را با هم عوض کردند. چشمهایم رابه جزوه ام دوختم، یعنی من حواسم نیست، با امدن سارا و بقیه بچه ها سرم را بلند کردم. سعید داد زد: ـ آرش چرا اونجا رفتی؟ با دست اشاره کردم همانجا بنشیند. ولی مگر اینها ول کن هستند. سارا و بهار آمدند و بعد از سلام و احوال پرسی پرسیدند: ـ چرا امدی اینجا؟ با صدای بلندتر جوری که راحیل هم بشنود گفتم: ـ نزدیک امتحاناس امدم اینجا حواسم بیشتر سر کلاس باشه، اونجا که شما نمی ذارید. سعید با خنده گفت: ـ آخی، نه که توخودت اصلا حرف نمی زنی. گفتم: ـ ماهی رو هر وقت از آب بگیری تازس. سارا نگاه مشکوکی به من انداخت و گفت: ـ آهان، فکر خوبیه. بعد رو کرد به راحیل و گفت: ـ راحیل می خوام بیام پیش تو بشینم. راحیل با تعجب نگاهش کردو گفت: ـ خدا عاقبت مارو بخیر کنه،یه صندلی بیار، بعد بیا بشین. #به‌قلم‌لیلافتحی‌پور ادامه دارد
