روبه روى یار

 

دو نفر که به هم پشت کرده اند هر چه پیشتر بروند و هر چه بیشتر زمان بگذرد از هم دورتر مى شوند. حال اگر یک نفر ایستاد یا برگشت براى به هم رسیدن آن دو کافى نیست، مگر آنکه وقتى برگشت آنقدر سریع حرکت کند که بتواند راه رفته خویش و مسافت طى شده توسط دیگرى را جبران کند.
امّا اگر هر دو رو به هم برگشتند دیرى نمى پاید که دوباره به هم مى رسند.
بیایید تا مواظب باشیم پشت به یارِ موعود نکنیم و در راهى خلاف راه او حرکت ننماییم.
بیایید مراقب باشیم که اگر خود از او روى گردانده ایم لااقل آنقدر به فساد و تباهى کشیده نشویم که او هم از ما روى بگرداند.
امّا ـ اگر خدا نکند ـ روزى چنین نیز شد، مبادا که ناامید شویم، مبادا که غفلتمان ادامه پیدا کند! بیایید در آن حال هم باز به سوى او برگردیم و از همه قواى خود از همه استعدادهاى خود، از همه بود و نبود و دار و ندار خود، مایه بگذاریم و از هر کس و از هر وسیله ممکن مدد بگیریم و فاصله فراق را جبران کنیم.
اصلاً بیایید کارى کنیم که همیشه رو به او داشته باشیم، کارى کنیم که هرگز او روى از ما نتابد و ما از او روى نتابیم.
آخر مگر نه این است که در یکى از همین فرداها او خواهد آمد و ما را به یارى خواهد طلبید؟ اگر رو به او نداشته باشیم، اگر از او فاصله گرفته باشیم، اگر صدایش را نشنویم، یا اگر اینهمه دورى معنوى ما را در جبهه مخالفین او قرار داده باشد، چه باید بکنیم؟ چگونه باید سیاه روزى و نگون بختى خود ساخته را، جبران کنیم؟
در آنروز درد و داغ و حسرت مان چه سودى مى بخشد و ابراز باور و ایمان مان چه نفعى دارد؟
«امام صادق(علیه السلام) درباره آیه: (یَوْمَ یَأْتِى بَعْضُ آیاتِ رَبِّکَ لایَنْفَعُ نَفْساً إِیمانُهَا لَمْ تَکُنْ آمَنَتْ مِنْ قَبْلُ أَوْ کَسَبَتْ فِى إِیمانِهَا خَیْراً.)( [1] )
فرمود: «الآیات هم الأئمة و الآیة المنتظر القائم(علیه السلام)فیومئذ لاینفع نفساً ایمانها لم تکن آمنت به قبل قیامه بالسیف، و إن آمنت بمن تقدّمه من آبائه(علیهم السلام).»( [2] )
«روزى که برخى آیات پروردگارت ظاهر گردد، کسى که از قبل ایمان نیاورده است یا در ایمان خود خوبى و خیراتى بدست نیاورده باشد، ایمان آوردنش سود نمى بخشد. آیات همان أئمه(علیهم السلام) هستند و آیه مورد انتظار، حضرت قائم(علیه السلام) است. پس در آنروز کسى که قبل از ظهور با شمشیر به او ایمان نیاورده باشد، ایمان آوردنش نفعى نمى رساند، اگر چه به همه امامان پیش از او ایمان داشته باشد.»
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
[1] ـ سوره انعام، آیه 158.
[2] ـ کمال الدین، ج 2، ص 336.