ایران نباید به خاطر آنچه حقش بود، مجبور به امتیاز دهی می شد
اوباما برای دستیابی به توافق، این دروغ آمریکایی را تکرار کرد که ایران کشوری حامی تروریست بوده و تهدیدی برای دیگر کشورهای منطقه به حساب می آید، اما حقیقت این است که …
به گزارش فتن، پایگاه اندیشکده “گلوبال ریسرچ” (Global Research)، در گزارشی تحت عنوان “حقیقت توافق هسته ای ایران” به بررسی توافق هسته ای پرداخته است.
این اندیشکده غربی، با تایید این حقیقت که ایران به دنبال تسلیحات هسته ای نبوده است، می نویسد: «توافق هسته ای آمریکا با ایران بر اساس برنامه فرضی تسلیحات هسته ای ایران پیگیری شد در حالی که آژانس های اطلاعاتی آمریکا به این نتیجه رسیده بودند که ایران به دنبال تسلیحات هسته ای نیست.»
در ادامه این گزارش آمده است: «مذاکرات بلند مدت هسته ای در نهایت به نتیجه رسید و توافق حاصل شد؛ توافقی که تلخی ها و شیرینی های خود را داشت. اما واقعیت این است که حق حاکمیت ایران باید محترم شمرده می شد و این کشور نباید به خاطر آنچه حقش بود، مجبور به امتیاز دهی می شد. ایران نیز به اندازه اسرائیل یا هر کشور دیگری برای تولید مواد هسته ای و یا حتی تسلیحات هسته ای، حق دارد. اما مقاومت در برابر هجوم تحریم های فلج کننده و از دست دادن 100 میلیارد دلار درآمدهای بلوکه شده تحت فشار آمریکا، کار آسانی نبود.
ایران قادر به واردات مواد غذایی و دارویی نبود چرا که ایالات متحده و دیگر کشورهای غربی نه تنها تحریم ها را بر این کشور تحمیل کرده بودند بلکه دیگر کشورها را نیز برای تبعیت از خود تحت فشار قرار داده بودند.»
“گلوبال ریسرچ”، رژیم صهیونیستی را نیز در تضییع حقوق مردم ایران سهیم دانسته و می نویسد: «اسرائیل مظنون اصلی قتل دانشمندان هسته ای ایران و هک سیستم های رایانه ای تاسیسات هسته ای ایران با همکاری آمریکا است.»
در ادامه این گزارش در تحلیل علل گرایش اوباما به توافق با ایران آمده است: «اوباما به دنبال استفاده از ایران برای تضعیف روسیه بود. توافق هسته ای در نهایت صورت پذیرفت زیرا اوباما مجبور به انتخاب بود که با چه کسی بجنگد و با چه کسی رفاقت کند. ضرورت مقابله با روسیه و چین، ادامه دشمنی با ایران را احمقانه می کرد. بنابراین اوباما، جایگزینی وابستگی اروپا به گاز طبیعی روسیه با انرژی ایران را انتخاب کرد. اوبامای امپریالیست دریافت که توافق با منافع آمریکا سازگارتر است.»
نگارنده گزارش با اشاره به امتیازاتی که ایران در این توافق داده است، می نویسد: «ایرانی ها از کاهش تحریم بسیار خوشحال هستند هر چند این موضوع در یک بازه زمانی بلند مدت تعریف شده است. هر چند ریختن آب سرد بر سر جشن و خوشی ایرانی ها سخت است اما نگاهی عمیق به امتیازاتی که دولت ایران در این توافق داده ضروری است. ایران بازرسی از تاسیسات خود برای مدتی 25 ساله را پذیرفته و در میزان غنی سازی نیز محدود خواهد بود و از طرف دیگر در صورتی که ایالات متحده یا هر یک از پنج امضا کننده دیگر توافق، ایران را به نقض توافق متهم کند، تحریم ها می تواند دوباره تحمیل شود.»
در ادامه این گزارش آمده است: «اوباما برای دستیابی به توافق، این دروغ آمریکایی را تکرار کرد که ایران یک کشور حامی تروریست بوده و تهدیدی برای دیگر کشورهای منطقه به حساب می آید. اما حقیقت این است که بیشتر آمار ترور در خاورمیانه زیر سر ایالات متحده است که عراق و لیبی را نابود کرده و قدرت بیشتری به افراطی هایی داده که ادعا می کند از آن ها بیزار است. سوریه نیز شاهد چهار سال خرابی و انهدام ایجاد شده توسط آمریکا و متحدانش در خلیج فارس است. اما منطق اوباما در توافق با ایران همیشه شامل محکوم کردن این کشور برای مقاصد تبلیغاتی داخلی بوده است.
هر کدام از بمب ها، بحران پناهندگان، تلفات غیر نظامیان و موفقیت های افراطی ها می تواند زیر سر آمریکا باشد اما قرار بر این است که ایران تبهکار شناخته شود. اصرار آمریکا بر امپریالیسم و کنترل دیگر کشورها دلیل اصلی تمام مصیبت ها است. این فجایع اکنون از بین نخواهند رفت و وابستگی بیمارگونه آمریکا و اسرائیل به یکدیگر نیز ادامه خواهد یافت.
رسانه های بزرگ جهانی، این توافق را پایان تهدید جنگ عنوان کردند در حالی که در واقع وجود هرگونه تهدیدی تنها به خاطر آمریکا و اسرائیل است. تمام معاهدات جهانی زمانی که تنها یک ابرقدرت وجود داشته باشد کم معنا می شوند. ایالات متحده زمانی مرزها را محترم می شمارد و دیگر حوزه های نفوذ را نقض نمی کرد. اما اکنون این دولت جسورتر شده و در حال بازسازی عقیده «مانیفست دستینی*» است که آمریکا حق کنترل هر مکانی در کره زمین و در هر زمانی را دارد.»
*”Manifest Destiny” یا “سرنوشت مشهود” عقیده ای در میان آمریکایی ها مبنی بر ضرورت گسترش آمریکا در سراسر قاره بوده که در نهایت در سال 1846 میلادی منجر به پیوستن ایالات اوریگان، واشنگتن و آیداهو به خاک ایالات متحده شد.
جام نیوز
.
.