از داروخانه قرآن بازدید فرمایید!
درد و بیماری همیشه دل درد و سردرد و... نیست. گاهی درد یک بیماری اخلاقی است.
بیماری های روحی و دردهای اخلاقی به مراتب بدتر و خطرناک تر است، چرا که بیماری های جسمی، هر قدر خطرناک و کشنده هم باشند، دنیای انسان را به خطر می اندازند و کاری به آخرت او ندارند. و چه بسا بیماری و درد کشیدن در دنیا باعث عُلّو درجه و راحتی در آخرت و سرای دیگر شود. اما بیماری های اخلاقی و روحی، هم به دنیای انسان آسیب می رساند و هم به آخرت او.
حتی گاهی آتش یک درد اخلاقی، از فرد فراتر رفته و یک خانواده، محله، شهر و کشور را به نابودی می کشاند. از این رو باید برای معالجه این امراض نیز، دارویی پیدا نمود تا قبل از حاد شدن، آن را درمان کرد.
نشانی درمانگاه تخصصی درمان اینگونه دردها را، طبیب نفوس پیامبر اعظم صلى الله علیه و آله بیان نموده و فرمود :
علیکم بالقرآن فانه الشفاء النافع، و الدواء المبارک و عصمة لمن تمسک به، و نجاة لمن تبعه
بر شما باد به قرآن، چون قرآن، شفاى سودمند، و داروى پر برکت است و نگهبان کسى است که به آن چنگ مى زند، و نجاتبخش کسى است که از آن پیروى کند. (جامع الاخبار، ج 1، ص 432)
اکنون هر که می خواهد روح خود را از بیماری ها پاک و یا آن را در مقابل گناهان تقویت و واکسینه کند، بشتابد به سوی داروخانه قرآن کریم و با این دارو انس بگیرد.
هر که می‌خواهد آثار و نشانه های بیماری گناهان را از خود بزداید، به قرآن تمسک جوید. هر که می خواهد از هجوم ویروس کشنده گناهان در امان بماند، دست به دامان قرآن شود.
همانگونه که برای استفاده از داروهای مادی برنامه ریزی می کند و وقت معینی را برای استفاده از آن اختصاص می دهد، برای بهره بردن از شفاخانه قرآن نیز، می بایست چنین کند. همانگونه که برای داروهای مادی هزینه می کند برای استفاده از این داروخانه معنوی نیز هزینه کند.
آیات قرآن و روایات اهل بیت علیهم السلام که ساکت و ساکن در بین الدّفتین (دو جلد آن) قرار دارد، به منزله داروخانه بسیار عظیمی است، که هر بیماری به مقتضای ظرفیت علمی خود می تواند توشه برگیرد، اگر این بیمار عالم باشد و ظرفیت متناسبی برای برداشت دارو داشته باشد، بسیار استفاده می کند، هر چه علم و وسیله برداشت بیشتر باشد، بیشتر بر می دارد، و طبیعی است که فرق است بین بیمار عالم و بیمار بی سواد و بدون اطلاع که نیاز به دارو دارد، ولی متحیر است چه بر دارد، و با چه کمیت و کیفیتی استفاده کند، اگر عاقل باشد دست نمی زند، زیرا چه بسا خوردن داروئی از روی جهل همان به دنبال آمدن مرگ همان.
روشن شد که نعمت دارو فراهم است، فقط بیمار عالمی با وسیله حمل لازم است تا به درون این داروخانه رود، و از داروها طَرْفی بندد، این در صورتی است که بیمار عالم باشد، امّا اگر جاهل باشد نیاز به دارو شناس دارد، که در این داروخانه هم موجود است، و آن همه ائمه معصومین و هادیان دستگاه الهی است، که داروهای مختلف را برای هر دردی معرّفی می کنند.
بنابر این می توان فرق هائی بین قرآن (داروخانه الهی) با داروخانه های متعارف قائل شد، و درباره ویژگی های داروخانه های الهی چنین گفت:
1. داروخانه الهی در دسترس هر فردی است و اگر نباشد به راحتی قابل تهیّه است، به خلاف داروخانه های متعارف.
2. داروخانه الهی به روی هر مریضی باز است، و هیچ وقت بسته نیست.
3. هر مریض عالمی حق ورود و برداشت دارو در داروخانه الهی را دارد به خلاف داروخانه های معمولی.
4. بیمار در داروخانه الهی بدون معطلی می تواند دارو تحویل بگیرد.
5. در داروخانه الهی هرگونه داروئی یافت می شود و هرگز جواب ردّ به بیمار داده نمی شود.
6. داروخانه الهی بدون هیچ منّتی دارو تحویل می دهد.
7. در داروخانه الهی در قبال گرفتن دارو پولی پرداخت نمیشود.
8. در داروخانه الهی به هیچ وجه داروی اشتباهی تحویل داده نمی شود.
داروهای داروخانه الهی بدون شک در صورت تشخیص دقیق آنها و بکارگیری لازم، بیماری را بهبود می بخشد، ولی داروهای داروخانه های متعارف که دکتر تجویز می کند، ممکن است در اثر فهم ناقص او موثر واقع نشود یا تأثیر کامل و کافی برای ریشه کن کردن بیماری را نداشته باشد
9. داروهای داروخانه الهی بدون شک در صورت تشخیص دقیق آنها و بکارگیری لازم، بیماری را بهبود می بخشد، ولی داروهای داروخانه های متعارف که دکتر تجویز می کند، ممکن است در اثر فهم ناقص او موثر واقع نشود یا تأثیر کامل و کافی برای ریشه کن کردن بیماری را نداشته باشد.
10. داروهای داروخانه الهی به موازات بهبودی بیمار اثر سوئی ندارد در حالی که همه اطباء متخصص تصریح می کنند که داروهای ما حتی یک آسپرین و مسکن ساده گر چه درد را تسکین می دهد، ولی بر دستگاه گوارش و دیگر اعضاء تأثیر سوء می گذارد.
در حقیقت قرآن نسخه ای که حقیقت آن، اقیانوسی است بیکران که رسیدن به اعماقش جز برای ائمه هدی علیهم السلام میسر نیست و غیر از معصومین کسی را توان دست یابی به کنه و ذات این کتاب آسمانی و آیاتش نمی باشد.
آنچنان شفا و آرامشی در نهاد این تحفه آسمانی نهفته است که آفریننده اش خود درباره آن چنین می گوید:
«و ما آنچه از قرآن فرستادیم، شفاء و رحمت برای اهل ایمان است» (الاسراء 82)
چنانچه امام باقر علیه السلام می فرمایند: فی القرآن شفاء من کل داء (درمان هر دردی در قرآن کریم وجود دارد.) (جامع الاخبار، ج 1، ص 432)
